ARABULUCU.COM

WIPO, yani WORLD INTELLECTUAL PROPERTY ORGANISATION (Dünya Fikri ve Sınai Haklar Teşkilatı)'a ait, Tahkim ve Arabuluculuk Merkezi, WIPO ’nun uluslararası bir idari bürosudur. 1994 yılından beri faaliyet göstermektedir ve Cenevre, İsviçre’de kurulmuştur. Kendine has kural ve yöntemleri vardır.

Merkez, mahkeme yargılamalarına alternatif çözüm yöntemlerini yürütmektedir. Amaç, kişiler arasındaki ticari uyuşmazlıkların fikri ve sınai mülkiyet haklarına ilişkin kısmını çözmektir. Ayrıca, alan adı uyuşmazlıklarına ilişkin yetkili ve en yaygın başvurulan kurumdur.

A-GİRİŞ

            Uzlaştırmacı adı verilen yeni bir hukuki müessesinin ihdas edilmesi ve bu türden bir müessesenin yetki ve çalışma esaslarının tartışıldığı günümüzde meslek yasamızın 35/A maddesinin de göz önünde bulundurulması zorunlu bir durumdur.

            Meslek yasamızın 35. maddesinde “Kanun işlerinde ve hukuki meselelerde mütalaa vermek, mahkeme, hakem veya yargı yetkisine haiz bulunan diğer organlar huzurunda gerçek veya tüzel kişilere ait hakları dava etmek ve savunmak, adli işlemleri takip etmek, bu işlere ait bütün evrakı düzenlemek, yalnız baroda yazılı avukatlara aittir.”  Hükmü ile Avukatlık mesleğinin tekel hakkı açıkça ifade edilmiştir.

Sık sık toplantı mı yapıyorsunuz? Aman dikkat burada bir sorun var. Derler ki, ne kadar çok toplantı yapıyorsanız o kadar az iş yaparsınız. Çünkü enerjiniz toplantılarda harcanır genellikle. Fakat tabii ki toplantı yapmadan iş yürütmenin nimetleri diye devam etmeyeceğiz. Çünkü böyle bir durum sadece tek patron ve buyrukları modelinde geçerlidir.

Gerek ticari gerekse ailevi sorunlar söz konusu olduğunda birden fazla taraf ve olasılıklar söz konusudur. Sorunların çözümüne tarafların katılmasını ve farklı bakış açılarını bir arada değerlendirmeyi sağlayan en klasik usul toplantı yapmaktır. Tabii yapacağımız toplantının faydadan çok zarar getirmesi de an meselesidir. Zaman kaybı, lüzumsuz gevezelik ve gerginliklerden kaçınmak için yapılabilecek şeyler aslında gayet basit görünüyor.

2005 yılında gerek Türk Ceza Kanunu (md 73/8) gerekse Ceza Muhakemeleri Kanunu’nda (md.253, 254, 255) uzlaşma (uzlaştırma) müessesesi kabul edilmiştir. 2006 yılında Ceza Muhakemeleri Kanunu’nda yapılan değişiklikler ile uzlaşma müessesesi bugünkü halini almıştır. Şu sıralarda ise Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu Tasarısı gündemdedir. Ceza hukuku alanında uzlaşma - uzlaştırmacı, özel hukuk alanında ise arabuluculuk - arabulucu kavramları kullanılmaktadır. Gerçekten uzlaşma ve arabuluculuk müesseseleri birbirlerine uygulama kriterleri açısından bir hayli benzemekle birlikte özünde bunlar birbirinden farklıdır.